Zmartwychwstanie i ikona

Przekład: ks. Henryk Paprocki

Spis treści

Wprowadzenie
1, Słowa, obrazy, sens
Na nowo odnaleźć język
Stawka obrazów
Poszukiwanie sensu
Wiara fundament wszelkiego Istnienia
2, Zmartwychwstanie Chrystusa: Mit czy rzeczywistość?
Maty pogańskie
Stary Testament
Zło w kosmosie
Nowy Testament
Misterium wypiera naukę
3, Istota ikony
Ikona: obraz liturgiczny
Elementy ikony
Ikona: teologia w kolorach
Ikona, sztuka głębi
Ikona, miejsce i zaczyn jedności
4, Ikony Zmartwychwstania
Uwagi wstępne
Zstąpienie do Otchłani
Mirofory
Ikona misterium paschalnego
Inne ikony Zmartwychwstania
Ikona wielkich świąt
5, Ikony związane ze Zmartwychwstaniem
Narodzenie Bogurodzicy
Wprowadzenie Bogurodzicy do Świątyni
Zwiastowanie
Narodzenie Chrystusa
Ofiarowanie Jezusa w Świątyni
Teofania czyli Chrzest Chrystusa
Przemienienie
Wskrzeszenie Łazarza
Wejście do Jerozolimy
Wieczerza
Ukrzyżowanie
Złożenie do Grobu
Podwyższenie Krzyża
Wniebowstąpienie
Pięćdziesiątnica
Zaśnięcie Bogurodzicy
Święta Trójca
6, Nowy Człowiek
Przestrzeń i czas
Oblicze Światłości
Przemienienie ciała i kosmosu
7. O „zmartwychwstałych”
Zakończenie
Wykaz skrótów
Spis ilustracji
Wybrana bibliografia w języku polskim
Źródła ilustracji

Wprowadzenie

Chrystus Zmartwychwstał !

Naprawdę? Jeżeli Chrystus zmartwychwstał, pierworodny naszego własnego zmartwychwstania, dotyczy to nas wszystkich, wierzących i niewierzących, bogatych i biednych, chorych i zdrowych, ludzi wszystkich ras i narodów. Czyż postawienie tego problemu już nie jest otwarciem bramy swego serca, widzialnym doświadczeniem świetlistego spojrzenia Zmartwychwstałego? Z pewnością oznacza zbliżenie się do postawy wielkiego mistrza życia duchowego, Izaaka Syryjczyka (VII wiek), według którego „wszystkie grzechy są garścią piasku przed Bogiem; jedynym prawdziwym grzechem jest brak wrażliwości na Zmartwychwstałego” (Sentencje, 118).
W godzinie, gdy wiara w reinkarnację czyni postępy, gdy znaczna ilość ludzi z tradycji chrześcijańskiej poszukuje swojej tożsamości i gdy ciągle rosnąca część społeczeństwa odrzuca Zmartwychwstanie, nie można zręcznie unikać celu ludzkiego istnienia. W godzinie, gdy człowiek odrzuca i ukrywa śmierć, dokonuje niezwykłych wysiłków celem odsunięcia daty, o której wszelako wie, że jest nieuchronna, potwierdzenie Zmartwychwstania Chrystusa i zmartwychwstania umarłych, to znaczy naszego zmartwychwstania w przyszłym świecie, zasługuje na największą uwagę.
Iluż ochrzczonych odchodzi dzisiaj od chrześcijaństwa nie wiedząc, że pozbawiają się korzeni, okaleczaj ą istotną część swego dziedzictwa? Można jednakże zrozumieć pewne ucieczki będące owocem psychicznej blokady, czego jednak nie będziemy tutaj omawiać. Cóż znaczy „być chrześcijaninem”, co jest kamieniem węgielnym chrześcijaństwa zbyt często rozumianego w karykaturalny sposób? Czyż nie wystarczy postawić problem, aby odkryć głębię nieporozumienia? Świadczenie o Zmartwychwstaniu, punkcie zbieżności i sercu wiary, nie powinno budzić zdziwienia.