O życiu wiecznym i doczesnym. Św. Antoni Wielki

Abp Grzegorz – Wstęp
Słowo o marności świata i wskrzeszeniu umarłych
Pouczenia o prawdziwej moralności i świętym życiu w 170 rozdziałach
Od tłumacza – Św. Antoni Wielki

Wstęp

Nie można nagle stać się człowiekiem mądrym i dobrym, osiąga się to przez wnikliwą rozwagę, ćwiczenie, doświadczenie, długotrwale wysiłki przede wszystkim mocne pragnienie dobrych uczynków. Dobry i bogobojny człowiek, który prawdziwie poznał Boga, nie daje sobie spokoju, czyniąc bez wyjątku tylko to, co miłe jest Bogu. Ale tacy ludzie zdarzają się rzadko (Św. Antoni Wielki, 40,s. 26).

Słowa świętego abby naszego Antoniego Wielkiego pokazują nam bardzo realną i jednocześnie smutną rzeczywistość naszych czasów. Dzisiaj spotkać człowieka, który prawdziwie poznał Boga i całym swoim jestestwem żyje dla Boga, jest doprawdy rzadkością. Współczesny świat kreuje zupełnie inne priorytety, promuje swoje wartości, które bazują na logice tego świata, świata pogrążonego w złu. Zdeprawowany świat lansuje postawy, które otwarcie negują pojęcie ewangelicznej świętości. Często jawne łamanie prawa Bożego znajduje aprobatę w prawach poszczególnych państw, w ich konstytucjach. Dokąd prowadzi droga bez Boga? Niewątpliwie prowadzi do tragedii całej ludzkości. Co więc powinni czynić chrześcijanie, aby powstrzymać zbliżający się dramatyczny scenariusz sporządzony przez samego człowieka? Chrześcijanin jest powołany, aby świadomie świadczyć o Prawdzie i żyć Prawdą, bez względu na konsekwencje. W tym procesie bardzo pomocna i wręcz nieodzowna jest lektura Pisma Świętego i analiza tekstów patrystycznych. Święci Ojcowie na przestrzeni wieków sami nieustannie podążali wytyczoną drogą Cerkwi i innym radzili, aby szli ich śladami, gdyż to jedyna droga życia. Święty Jan Chryzostom precyzuje, na czym polega korzyść gorliwego studiowania życiodajnych pism:
– broni człowieka przed popełnieniem nawet najmniejszego grzechu (I, 804):
– ożywia duszę i daje poczucie autentycznej radości (I, 331):
– daje odczuć przedsmak raju już w ziemskiej rzeczywistości (III, 74);
– jest nawiązaniem prawdziwego dialogu z Bogiem (III, 76);
– przekazuje uważnym w swoim życiu duchowym istotę świętości (III, 26);
– karmi niezastąpionym pożywieniem duchowym (IV, 297);
– oświeca całe ludzkie jestestwo dostarcza łaski Ducha Świętego (VIII, 211).

Często możemy dzisiaj usłyszeć iż zdobywanie łaski Ducha Świętego było możliwe w przeszłości, czego dowodem są liczni święci, natomiast w naszych czasach stało się to niemożliwe. Rzeczywiście, przykłady prawdziwej świętości stały się o wiele rzadsze, ale czy możemy dopuścić stwierdzenie, że jest to teraz niemożliwe? Oto, co mówi Symeon Nowy Teolog: Nie mówcie, że jest rzeczą niemożliwą, aby stać się świątynią Ducha Bożego. Nie mówcie, że bez Niego może dokonać się nasze zbawienie. Nie mówcie, ze ktoś stał się Tego nosicielem, nie będąc tego świadomym. Nie mówicie że Bóg jest niewidzialny ludziom. Nie mówcie, że ludzie nie widzą Bożego świata lub stało się to niemożliwe w naszych czasach! Przyjaciele! To nigdy nie było niemożliwe i staje się bardzo możliwe dla tych, którzy tego bardzo pragną (Hymn 27)
Niech owo zbawienne pragnienie stanie się stanem duszy każdego człowieka aby czytając – poznawał, poznając – rozumiał, rozumiejąc- napełniał się światłem Bożym i w doskonały sposób przekazywał to światło Światu pogrążonemu w mroku duchowej niewiedzy.

Z miłością w Chrystusie

Abp GRZEGORZ