Duchowość Prawosławia – Album

Z myślą o osobach, którym bliskie jest Prawosławie i pragnących głębokich doznań duchownych Warszawska Metropolia Prawosławnej, pod tegoroczne święta Narodzenia Chrystusa wydała niezwykły album, pt. „Duchowość Prawosławia”. Na wyjątkowa publikacja ukazała się w wigilię święta Narodzenia Chrystusa, będąc swojego rodzaju świątecznym prezentem dla wiernych.
Album posiada pokaźne rozmiary. Liczy 240 stron, na których zaprezentowano 200 fotografii. Po raz pierwszy będzie można zobaczyć go 10 stycznia br. w Operze Podlaskiej podczas koncertu kolęd. Udają się tam warto wziąć ze sobą nieco pieniędzy. W Białymstoku i Warszawie planowane są również spotkania promocyjne z Mariuszem Wideryńskim, połączone ze sprzedażą albumu i podpisywaniem go przez autora. Białostockie spotkanie odbędzie się 20 stycznia br. w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku. Początek o  godz. 17.00.
Prezentowany album jest niezwykły z kilku przyczyn:
Po pierwsze, autor fotografii do albumu Mariusz Wideryński, z którego inspiracji on powstał, wyjątkowo wysoko zawiesił przed sobą poprzeczkę, starając się za pomocą fotografii przybliżyć czytelnikom, co kryje się pod dosyć abstrakcyjnym terminem „duchowość”. Jak niełatwe to zadanie, pisze w „Słowie wstępnym” do albumu metropolita warszawski i całej Polski Sawa: „Pokazywanie duchowości za pomocą obrazu jest trudniejsze niż opisywanie słowami”. Dodaje przy tym, że „Duchowość to pojęcie niewymierne, dotyka bowiem sfer najbardziej mistycznych i skrytych, a często nieprzeniknionych przez ludzki rozum”, jednocześnie starając się je zdefiniować: „Duchowość to piękno wewnętrzne, które jest obecne w Cerkwi i ludziach wierzących w Boga”, i dotknąć: „Duchowość jest gorąca i jasna niczym płonąca świeca, a jednocześnie niewyraźna i ulotna jak dym kadzidlany”. Jak się wydaje, poprzeczkę fotograficznego ukazania duchowości autor zdjęć osiągnął.
Po drugie: album ma oryginalną konwencję. Jest to bowiem fotograficzna opowieść o prawosławnej duchowości, przedstawiona w pewnej nieprzypadkowej chronologii. Fotograficznie „biorąc na warsztat” poszczególne święta, sakramenty i zwyczaje, książka stopniowo i z rozmysłem przeprowadza czytelnika od narodzin, poprzez młodość i dojrzałość do ziemskiej śmierci. Nad całością dominuje zaś i spina wszystko niczym klamra Zmartwychwstanie Chrystusa, dzięki któremu otwarte zostały człowiekowi wrota do raju.
Po trzecie: dużą wartość poznawczą mają teksty wprowadzające do publikacji, które przybliżają naukę Cerkwi prawosławnej, Jej dzieje na ziemiach polskich oraz podstawowe informacje o świętach, sakramentach i obyczajach prawosławnych. Teksty te skierowane są przede wszystkim do czytelnika, który posiada niewielką wiedzę na temat Prawosławia, jednak wiele nowego z pewnością dowiedzą się z nich i prawosławni wierni. Autorami tekstów są: ks. Henryk Paprocki, ks. Artur Aleksiejuk, Elżbieta Przybył-Sadowska i Jarosław Charkiewicz.
Po czwarte: album ma oryginalną kompozycję graficzną autorstwa znanego polskiego fotografa i grafika Leszka Szurkowskiego, który wcześniej niejednokrotnie był nagradzany za projektowanie książek i albumów. Dopieszczoną publikację, znajdującą się w kartonowym, estetycznym futerale, z przyjemnością bierze się do ręki.
Po piąte: publikacja skierowana jest niewyłączenie do polskiego czytelnika. O ile bowiem język fotografii jest międzynarodowy i zrozumiały dla wszystkich, o tyle ze słowami jest inaczej. Dlatego też wydawca zadbał o przekład na język angielski i rosyjski: streszczenia tekstów poświęconych Prawosławiu w Polsce oraz podpisów do wszystkich fotografii.
Wreszcie, po szóste, to szczytna intencja, z jaką album wydano. Poświęcony jest jej ostatni akapit „Słowa wstępnego” metropolity Sawy: „Niech ten album będzie cegiełką, której nabycie będzie miało wymierne znaczenie we wznoszeniu najnowszej warszawskiej cerkwi Hagia Sophia – Mądrości Bożej”.
Podane powyżej powody niech będą wystarczające, aby zachęcić zarówno naszych wiernych, jak i wyznawców innych religii, do podróży po prawosławnej duchowości, która powinna pobudzić czytelnika do pogłębionej refleksji nad wiarą i samym sobą, a innowierców do „dotknięcia ducha Prawosławia i szerszego Nim zainteresowania”.
Jarosław Charkiewicz