Tytuł: Mysli o Bogie i wiecznom
Autor: Prot. Bazyli Roszczenko
Wydawnictwo:  Warszawska Metropolia Prawosławna
Wydanie: Warszawa 2023
Oprawa: twarda
Wymiary: 11,5 x 18,5 cm
Ilość stron: s. 240
ISBN: 978-83-65136-77-0

Nakładem Wydawnictwa Warszawskiej Metropolii Prawosławnej ukazał się zbiór poezji zmarłego w 2021 r. ks. mitrata Bazylego Roszczenki pt. „Myśli o Bogu i tym, co wieczne”.

Wydanie tego tomu (to rzeczywiście tom, a nie tomik, jak to ma zwykle miejsce ze zbiorami wierszy), o objętości ponad 200 stron, stało się możliwe dzięki staraniom rodziny zmarłego (matuszki śp. ks. Bazylego Zoi i jego dzieci: syna – ks. Aleksandra i córki Eugenii) i kilku miłośników twórczości narewskiego poety. Jedna z miłośniczek jego twórczości, prof. Wiera Oliferuk, napisała do zbioru wierszy obszerne „Słowo wstępne”. Przybliża w nim drogę życiową ks. Bazylego, duchownego wielce zasłużonego dla Cerkwi prawosławnej w Polsce. Ks. Roszczenko, po otrzymaniu edukacji teologicznej, w wieku 23 lat został duchownym i został od razu wysłany do pracy duszpasterskiej w Bieszczady, wśród nielicznych prawosławnych, niepoddających się próbie wykorzenienia Prawosławia po akcji „Wisła”. Posługę w parafii w Morochowie z obsługą cerkwi w Szczawnem, Komańczy i Turzańsku niósł kilkanaście lat, aż do 1979 r., kiedy – w uznaniu jego oddania Cerkwi i zdolności organizacyjnych – skierowano go do Lublina. Tam przez kilkanaście lat był proboszczem w katedralnej parafii Przemienienia Pańskiego i dziekanem okręgu lubelskiego, a od 1984 r. rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie z siedzibą w Jabłecznej. Najdłużej, blisko 30 lat, ks. Bazyli kierował parafią Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Narwi, pełniąc też funkcję dziekana okręgu narewskiego. To właśnie w Narwi napisał swoje wiersze, które zostały zebrane w prezentowanym tomie, część z nich jeszcze będąc proboszczem, a część już po odejściu na emeryturę w 2020 roku. Zmarł nagle 8 lipca 2021 roku.

O autorze wierszy i jego wierszach w „Słowie wstępnym” do książki czytamy m.in.: „Cechami o. Bazylego były: niezależność myśli względem wszystkich z wyjątkiem Pana Boga, otwartość, skromność i życzliwość. Pan Bóg obdarzył go zdolnością wyrażania modlitw i myśli o Bogu w formie wierszy. Jego utwory są wypełnione pokorą wobec Bożych czynów. Kreślił obraz świata, który żywym jest niedostępny” i „Poezja duchowa to światło duszy, to poszukiwanie odpowiedzi na odwieczne pytania, to język, który pozwala Bogu dotrzeć do naszych serc i obudzić wewnętrzną mądrość naszej duszy. Dzięki duchowym wersetom głęboko odczujemy pełnię życia z jego radościami i smutkami. Najwyższym pięknem duchowej poezji są uczucia religijne. Tego rodzaju wartości zawierają się w wierszach erudyty i poety – księdza mitrata Bazylego Roszczenki”. „Słowo wstępne” zawiera też interesujący opis okoliczności, w których prof. Oliferuk poznała ks. Bazylego. Od początku urzekł ją „piękny język jego kazania i klarowne przedstawienie tragicznych wydarzeń dotyczących eksterminacji prawosławnych obywateli naszego kraju, (…) otwartość, skromność i życzliwość o. Bazylego”. To głównie dzięki niej ks. Bazyli, który pisał swoje utwory na starej maszynie do pisania, po długich namowach pozwolił przepisać wiersze na komputerze i przygotować do publikacji. Niestety, nie dane mu było doczekać zakończenia procesu wydawniczego.

Zaprezentowane w książce wiersze zostały podzielone na pięć grup tematycznych: „O Bogu i wieczności”, „Utwory na święta”, „Do nabożeństw”, „Wiersze – Pieśni” i „O rodzinie”, a w każdej z nich umieszczone w porządku chronologicznym. Nicią przewodnią praktycznie wszystkich jest miłość do Boga i Cerkwi, do ludzi i Bożego stworzenia. Myśli obecne w wierszach ks. Bazylego skłaniają do zadumy i refleksji, ukazują, jak ważna jest w życiu ludzkim pokora, a także jak człowiek może i powinien słowami wychwalać Boga. Należy żywić nadzieję, że głębokie treści zawarte w wierszach ks. Bazylego pozwolą czytelnikom odczuć piękno jego duchowej poezji, a być może i zachęcą niektórych z nich do poetyckiego wyrażania swych relacji z Bogiem i bliźnim.