Wwiedienije wo chram Preswiatoj Bohorodicy (21 listopada/4 grudnia)
Rozmiar 210 x 260
Święto Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni (Ofiarowanie Bogurodzicy) należy do dwunastu wielkich świąt i jest obchodzone 21 listopada/4 grudnia. Zostało ustanowione prawdopodobnie w IV w. Być może miało to miejsce nieco wcześniej, bowiem jak mówi tradycja cerkiewna, już cesarzowa Helena (lata życia - prawdopodobnie 255-327 r.) zbudowała świątynię dedykowaną temu świętu. Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni znane jest ze Świętej Tradycji oraz opisu znajdującego się w apokryficznej Ewangelii Jakuba. Oto, gdy Maria ukończyła trzy lata Jej rodzice, zgodnie ze złożoną obietnicą, postanowili poświęcić Ją Bogu. W tym celu, w towarzystwie krewnych, rówieśnic i znajomych, udali się do Jerozolimy, aby zostawić Ją przy Świątyni. Ikonografia święta opisuje to wydarzenie w następujący sposób.
Zwykle Maria z wyciągniętymi dłońmi stoi (czasami na stopniu) u wejścia do Świątyni jerozolimskiej. Niekiedy widzimy Ją jak podchodzi z zapaloną świecą. Jak mówi Tradycja, ku zaskoczeniu obecnych, pomimo swego wieku wspięła się tam po piętnastu wysokich stopniach bez niczyjej pomocy. W tym uroczystym marszu towarzyszyły Jej śpiewające psalmy dziewice ze świecami. Zwykle ikony przedstawiają je (jest ich zazwyczaj pięć lub siedem) tuż za Matką Bożą, rzadziej z tyłu za świętymi Joachimem i Anną. Na nielicznych ikonach są one zupełnie nieobecne.
Joachim i Anna mają dłonie wyciągnięte na znak przekazania i ofiarowania dziecka. Nieco schyleni, z pokorą spoglądają właśnie na Nią, a nie na witającego Marię długobrodego arcykapłana, któremu niekiedy, chociaż nieczęsto, towarzyszą inni kapłani. Stojący w drzwiach wejściowych do Świątyni jerozolimskiej arcykapłan Zachariasz (przyszły ojciec św. Jana Chrzciciela) unosi w powitaniu lewą dłoń, a prawą błogosławi przybyłą Bożą Wybrankę. Za chwilę, kierowany tajemniczym Bożym znakiem, wprowadzi Marię do Świętego Świętych, gdzie sam mógł wchodzić tylko raz do roku, gdy wchodził z krwią oczyszczenia.
Niektóre ikony Wprowadzenia posiadają jeszcze jeden charakterystyczny element. Matka Boża przedstawiana jest na nich dwukrotnie, nie tylko jak stoi na czele procesji przed arcykapłanem, ale również w górnej części ikony, w scenie, gdy siedzi na stopniach świątyni, a anioł przynosi do Jej rąk pożywienie. Scena ta ma swoje źródło w Tradycji, która mówi o tym, iż dziewicę przeznaczoną do tego, aby być Matką Bożą karmili właśnie aniołowie.
oprac. Jarosław Charkiewicz
www.cerkiew.pl
