10,00zł

Św. Mateusz

Św. Mateusz

MATEUSZ, apostoł i ewangelista (Apostoł i jewangielist Matfiej), 16/29 listopada i 30 czerwca/13 lipca (Sobór dwunastu apostołów). Urodził się w Nazarecie. O jego życiu wiemy niewiele. Był synem Alfeusza, a na drugie imię miał Lewi.
Pracował w miejscowości Kafarnaum jako celnik (czy też urzędnik skarbowy), zbierając podatki ze statków przybywających do portu. Sprawującego swe obowiązki Mateusza ujrzał przechodzący obok Chrystus i rzekł do niego: "Pójdź ze mną". "A on wstał i poszedł za nim" - opowiada Ewangelia (Mt 9, 9). Poszedł za nieznanym mu wówczas Nauczycielem z Nazaretu. Odczuwał boleśnie niechęć i wzgardę, z jaką faryzeusze i pobożniejsi Judejczycy, a także mieszkańcy Galilei odnosili się do celników. Darzył życzliwością Chrystusa, oceniającego ludzi nie według utartych schematów prawno-religijnych, ale zgodnie z ich rzeczywistą wartością.
Mateusz został powołany na jednego z dwunastu apostołów. Przebywał z Chrystusem aż do Jego śmierci na Krzyżu, a po zesłaniu Świętego Ducha na apostołów, podobnie jak inni uczniowie, głosił Słowo Boże. Początkowo przebywał w Palestynie, później w Persji i Etiopii. Gdzie i w jaki sposób zmarł nie jest do końca jasne. Według niektórych poniósł męczeńską śmierć w Etiopii, według innych w Persji, będąc ścięty mieczem. Cerkiewna historiografia podaje jako datę jego śmierci rok 60, chociaż jest ona tylko przybliżona. Od X w. jego grób znajduje się w Salerno.
Między 50-60 r. apostoł Mateusz napisał pierwszą według chronologii Ewangelię, która otwiera Nowy Testament. Skierowana była ona przede wszystkim do Palestyńczyków, dlatego też opowiada głównie o wcieleniu Syna Bożego, Jego pochodzeniu, często wskazuje na wypełnienie poprzez Jezusa Chrystusa proroctw starotestamentowych. W swej Ewangelii apostoł przekazał wiele szczegółów, których nie opisali inni ewangeliści, jak np. tekst kazania na Górze, przypowieść o kąkolu i ukrytym skarbie, o drogocennej perle, o dziesięciu pannach i dziesięciu talentach, pokłon Magów, rzeź niewiniątek, ucieczkę z Egiptu, opis Sądu Ostatecznego.
Tak jak inni ewangeliści apostoł Mateusz uważany jest za patrona rodziny.
W sztuce wczesnochrześcijańskiej apostoł przedstawiany był w postaci młodzieńca bez brody. W ikonografii bizantyjskiej jest już przeważnie siwowłosym mężczyzną z długą brodą. W sztuce zachodniej od czasów średniowiecza dominuje obraz silnie zbudowanego, brodatego mężczyzny w średnim wieku. Odziany jest w płaszcz i paliusz. W dłoni trzyma zwój lub częściej Ewangelię ze słowami: "Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego".
Podobnie jak innym ewangelistom od wczesnych czasów apostołowi Mateuszowi przypisywany jest symbol wzięty z Apokalipsy św. Jana (Ap 4) i proroka Ezechiela (Ez 1). Jest nim anioł bądź skrzydlaty człowiek. Na wizerunkach czterech ewangelistów, znajdujących się m.in. w każdej prawosławnej świątyni na Królewskich Wrotach, najczęściej ukazywany jest w postawie siedzącej, rzadko jednak medytuje, częściej zaś pisze.
Biorąc pod uwagę zawód ewangelisty sztuka zachodnia dodaje mu niekiedy inne atrybuty: deskę, na której płacący kładzie policzone pieniądze, sakiewkę lub kątownik. Na męczeńską śmierć Mateusza wskazują czasami jego przedstawienia z mieczem, halabardą lub toporem. Na Zachodzie uważany jest za patrona alkoholików, księgowych, pracowników kantorów, celników, urzędników podatkowych.

www.cerkiew.pl

Recenzje

Producent
Szybkie wyszukiwanie
 
Użyj słów kluczowych, aby znaleźć produkt, którego szukasz.
Zaawansowane wyszukiwanie
Poleć produkt
Podziel się poprzez e-mail. Udostępnij na Facebooku. Podziel się na Twitterze.
osCommerce