Ikona Matki Bożej "Wybawicielka"(Ikona Bożijej Matieri "Izbawitielnica") znajduje się w jednym z monasterów prawosławnych na Kaukazie, jednak jej historia jest ściśle związana ze Świętą Górą Atos. Na początku XIX w. na Atosie wiódł pobożne życie starzec Konstancjusz. Posiadał mającą około 1550 lat ikonę Matki Bożej z Dzieciątkiem. Gdy zmarł ikona przeszła na własność jego ucznia Martyniana. Na początku 1841 r. opuścił on Świętą Górę Atos i udał się do Grecji. Będąc w miasteczku o nazwie Mawrowoni, spotkał się z ogromnym nieszczęściem. Okoliczne pola opanowała szarańcza, która przenosiła się z miejsca na miejsce niszcząc wciąż nowe uprawy. Żadne sposoby nie pomagały zniszczyć szkodnika. Widząc to mieszkańcy miasteczka zaczęli kierować swe modlitwy do Boga prosząc Go o pomoc. Nic nie ulegało jednak zmianie. Współczując zrozpaczonej ludności Martynian zwołał mieszkańców i, niosąc na czele procesji ikonę starca Konstancjusza, ruszył na pole za miasto. Gorliwe modlitwy skierowane do Matki Bożej zostały wysłuchane. Wnet nadleciało mnóstwo ptaków, które rzuciły się na szarańczę niszczą ją i rozpędzając. Od tej pory ikona zasłynęła swą cudowną siłą, coraz częściej będąc źródłem uzdrowień od chorób. Starzec Martynian zamieszkał w górach, jednak zdążający do cudotwórczej ikony i tam go odnaleźli pielgrzymi. Pragnąc samotnego, pustynnego życia, znalazł sobie ustronne miejsce na urwisku nad morzem. Tam pewnego dnia objawiła się mu Bogarodzica i poleciła, aby nie ukrywał Jej ikony, lecz by opuścił swą pustelnię i służył bliźnim. Starzec usłuchał, zszedł do ludzi, którzy od ikony otrzymywali wciąż nowe łaski uzdrowienia. Powracając na Świętą Górę Atos Martynian przywiózł ikonę ze sobą. Gdy zmarł pozostała ona w Monasterze św. Pantelejmona aż do 1889 r., kiedy przełożony wspólnoty przekazał ją do nowo założonego na Kaukazie Monasteru Nowy Atos. Święto Ikony Matki Bożej "Wybawicielka" obchodzone jest 17/30 października.

www.cerkiew.pl