Reprodukcja ikony św. Spirydona 
Rozmiar: 9 x 10,5 x 1,5 cm

SPIRYDON, biskup Tremithus (Swiatitiel Spirydon, jepiskop Trimifuntskij), 12/25 grudnia, ok. 348

Urodził się na Cyprze, gdzie pasał owce. W dojrzałym wieku ożenił się i miał dzieci. Prowadząc rodzinne życie starał się naśladować cnotę starotestamentowych patriarchów. Po pewnym czasie jego żona zmarła, a on sam jeszcze gorliwiej oddał się Bogu. Za wyjątkową pokorę i prostotę wybrano go biskupem Tremithus. Mimo to nie zaprzestał dokonywania swego dawnego zajęcia, jednocześnie doglądając interesów wiernych.

Za cnotliwe życie Spirydion otrzymał od Boga dar czytania w ludzkich myślach i dokonywania cudów. Brał udział w I Soborze Powszechnym w Nicei (325 r.), gdzie w sposób prosty i jasny dowodził fałszywości nauki Ariusza oraz nawrócił na wiarę chrześcijańską pewnego znanego pogańskiego filozofa. Zmarł około 348 r. Jego relikwie spoczęły na wyspie Korfu. Obecnie prawa ręka świętego znajduje się w Rzymie.

Do św. Spirydona wierni modlą się o uzdrowienie z różnych chorób oraz podczas głodu.

Na ikonach święty przedstawiany jest jako stary mężczyzna z zazwyczaj krótką, siwą brodą. Ubrany jest w liturgiczne szaty biskupie. Prawą dłoń ma uniesioną w błogosławieństwie, w lewej trzyma Ewangelię. Niekiedy ma na sobie charakterystyczną spłaszczoną z góry, białą czapkę lub płonącą Ewangelią w dłoni.

Spirydon jest imieniem pochodzenia grecko-łacińskiego, wywodzące się od łac. słowa spiritus — "duch".