Tytuł: Nie zaniedbuj w sobie daru łaski.... Rozważania o kapłaństwie
Autor: Abp Jerzy (Pańkowski)
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej Warszawa 2017
Oprawa: miękka
Wymiary: 14,7 x 21 cm
Ilość stron: 254
ISBN: 978-83-60273-35-7

Nakład II
 

Spis treści
Przedmowa 
Wstęp 
ROZDZIAŁ I
Prologomena 
1. Kapłaństwo Starego Testamentu 
2. Kapłaństwo Nowego Testamentu 
3. Ojcowie Kościoła o kapłaństwie
ROZDZIAŁ II
Inicjacja kapłańska. Problematyka powołania kapłańskiego
1. Cechy i symptomy powołania kapłańskiego. Próba zdefiniowania
2. Soteriologiczny aspekt powołania kapłańskiego 
3. Cechy osobowościowe kandydata do kapłaństwa 
4. Kanoniczno-fizyczne przeszkody do kapłaństwa. Refleksja teologiczna 
ROZDZIAŁ III
Dwie drogi doskonałości kapłańskiej
1. Kapłan mnich
2. Kapłan żonaty
3. Problem celibatu w tradycji prawosławnej
4. Małżonka kapłana - matuszka
4.1. Kwestia noszenia obrączki przez małżeństwo kapłańskie
ROZDZIAŁ IV
Procedura przygotowawcza do święceń kapłańskich. Chirotonia
1. Procedura administracyjna 
2. Stawlenniczeskaja spowiedź
3. Święcenia diakońskie i kapłańskie
4. Chirotonia biskupia
ROZDZIAŁ V
Inne zagadnienia kapłańskie
1. Pierwsze pokusy kapłańskie
2. Materialna strona życia kapłana
3. Zewnętrzny wygląd i ubiór kapłana
4. Odstępstwa od zasad kapłańskich i suspensa
Zakończenie
Summary
Aneks - Klucz św. kanonów dotyczących do powodów nakładania suspensy
Wykaz skrótów
Bibliografia

Przedmowa
„Kapłan zwraca się do Boga w imieniu całego świata, jako ojciec wszystkich, aby wszędzie ustały wojny i zamieszki, błaga o pokój, pomyślność, szybkie odwrócenie wszelkich nieszczęść, grożących każdemu z osobna i wszystkim razem” - pisze św. Jan Chryzostom w dziele „Dialog o kapłaństwie”.
Słowa tego antiocheńskiego kaznodziei, wypowiedziane w IV wieku, nigdy nie utraciły aktualności i stały się arcyaktualne w na­szych czasach - w XXI wieku. Ta krótka sentencja w zwartej for­mie wyraża istotę wielopłaszczyznowej sztuki służby kapłańskiej. Na przestrzeni wieków ideał prawdziwego ojcostwa zawsze pozo­stawał niezmienny, mimo zmieniających się zewnętrznych uwarun­kowań. Oczywiście, wrażliwość chrześcijańska w dziedzinie du­chowości implikuje konkretną specyfikę instrumentalną. Według kerygmatu patrystycznego, kapłan, biorąc pod uwagę klimat danej epoki, stara się o twórcze innowacje, o elokwencję języka, myśli, formy wyrazu, jednak mówiąc po nowemu, nie mówi nic nowe­go. „Kapłan [...] nie tylko winien być czysty, lecz także bardzo roztropny i doświadczony. Winien znać wszystkie sprawy życio­we nie mniej niż ludzie świeccy; od wszystkiego jednak ma być wolny bardziej od mieszkających w górach mnichów” - naucza św. Jan Chryzostom w cytowanym na wstępie dziele. Istotnie, ideał ka­płana pozostaje fundamentalnie osadzony na Prawdzie. Służba ka­płańska, w szerokim tego słowa znaczeniu, ma dobitnie liturgicz­ny charakter. Kiedy mówimy o liturgicznym wymiarze posługi, nie ograniczamy, bynajmniej, tego terminu do Liturgii eucharystycz­nej ani też do żadnego innego nabożeństwa. W pojmowaniu patry­stycznym liturgiczność rozszerzana jest do całej ofiarnej, ambitnej, autentycznej, dynamicznej służby nie tylko na sferę sacrum, ale też na obszar profanum. Liturgiczność postrzegana w tym wymia­rze zwrócona jest na innego, konkretnego człowieka, a ostatecznie na zbawienie całego świata.
Wzniosłość tematu wymaga poważnego jego potraktowania, o czym możemy przekonać się biorąc do rąk fundamentalne dzieło autorstwa biskupa prof. dr. hab. Jerzego (Pańkowskiego). Dobrze się stało, że opracowania tego tematu podjął się doświadczony, mimo młodego wieku, hierarcha, znakomity kaznodzieja, utalento­wany pedagog. Autor nazywa swoje genialne dzieło bardzo skrom­nie: „rozważania o kapłaństwie”, co podkreśla fakt, że mimo posia­danych priorytetowych wartości, jest w posiadaniu „matki wszyst­kich cnót” - pokory. Pokora zaś, jak wiemy z Pisma Świętego, za­skarbia łaskę. Dla nas jest to o tyle ważne, że utwierdza w przeko­naniu, iż przedmiotowa publikacja jest nie tyle intelektualnym pro­duktem gabinetowego wysiłku, ale przede wszystkim rezultatem synergicznego doświadczenia ducha. Dodatkowym atutem, który wpływa na spektrum omawianego zagadnienia, jest miejsce, jakie zajmuje autor w naszej Cerkwi, będąc osobą odpowiadającą za ze­wnętrzne kontakty zagraniczne. Owa misyjna funkcja implikuje częste kontakty z lokalnymi Cerkwiami i realnie pozwala pozna­wać specyfikę ich tradycji, co w połączeniu z naszą, słowiańską tradycją daje obiektywne, szerokie rozumienie poszczególnych zagadnień.
Autor „żywi ogromną nadzieję, że publikacja ta pomoże za­równo studentom teologii w poznawaniu zagadnień pastoralnych, jak i kandydatom w bezpośrednim przygotowaniu do kapłaństwa,
a samym kapłanom w pielęgnowaniu w sobie daru łaski”. Moja skromna sugestia dotycząca nakreślonych kategorii ludzi, dla któ­rych przeznaczona jest ta publikacja, jest następująca. Polecam ją w pełni całemu laikatowi - wszystkim ludziom, żywiąc głęboką nadzieję, że otrzymana wiedza decydująco zbalansuje klimat życia cerkiewnego, zregeneruje poprawne relacje pomiędzy duchowień­stwem a laikatem.
Wybrane przez Autora motto, a zarazem tytuł niniejszej publi­kacji: „Nie zaniedbuj w sobie daru łaski” (1 Tm 4,14), niech będzie wyznacznikiem zarówno dla duchownych, jak i ludzi świeckich, pamiętając maksymę wyrażoną przez św. Efrema Syryjczyka, że doskonałość najdoskonalszych zaprawdę jest niedoskonała.
Czytelnikom życzę przyjemnej i duchowo akumulującej lektu­ry, Autorowi zaś satysfakcji ze stworzonego monumentu słowa.
Z wyrazami szacunku i uznania

Grzegorz, biskup supraski