Kazańska Ikona Matki Bożej
Wymiary: 15 x 18 cm
Ikona papierowa. Tłoczenia kolorem złotym. Wzór wypukły
Kazańska Ikona Matki Bożej (Kazanskaja ikona Bożijej Matieri) należy do ikon Bogarodzicy darzonych największą czcią wiernych. Szczególnie wielkim kultem otaczają ją Rosjanie. Cudowne objawienie tej ikony dla mieszkańców Kazania miało miejsce 8 lipca 1579 r., kiedy po ogromnym pożarze dziewęcioletniej córce pewnego kupca Matronie ukazała się we śnie:Matka Boża i wskazała miejsce pod domem, gdzie ukryta była Jej ikona. Odnaleziona ikona była bardzo piękna i posiadała niezwykłą moc, lśniła świeżością kolorów. Umieszczono ją w Kazańskim Monasterze Matki Bożej,a sporządzoną kopię odesłano carowi Iwanowi Groźnemu do Moskwy. W 1612 r., w okresie walk Moskwy z najeźdźcami polskimi, Kazańska Ikona Matki Bożej przybyła do stolicy wraz z pospolitym ruszeniem z Niżnego Nowogrodu.Tymczasem w Moskwie w niewoli Polaków znajdował się arcybiskup Arseniusz, któremu nocą objawił się św. Sergiusz z Radoneża i obwieścił, że dzięki modlitwom Bogarodzicy miasto zostanie uratowane. W niedzielę 22 października miasto oswobodzono,a żołnierze z cudowną ikoną udali się do Kremla i po drodze spotkali arcybiskupa Arseniusza, niosącego cudowną Włodzimierską ikonę. W późniejszym czasie dzięki modlitwom przed tą ikoną wielokrotnie okazywana była pomoc, szczególnie żołnierzom broniącym ojczyzny. W 1633 r. ikonę umieszczono w moskiewskim Soborze Kazańskim. W 1721 r. z polecenia cara Piotra I ikonę tę i jej kopię przeniesiono do Petersburga, gdzie zajęła poczesne miejsce w zbudowanym w 1811 r. Soborze Kazańskim. Kazańska Ikona Matki Bożej posiada najwięcej kopii spośrod wszystkich ikon Bogarodzicy i najczęściej przed nią zwracali się ludzie do Niebiańskiej Opiekunki prosząc o pomoc w nieszczęściach i chorobach. W świadomości ludu uważana jest za dowód orędownictwa Matki Bożej nad prawosławiem i narodem zagrożonym z zewnątrz. Święto Kazańskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 8/21 lipca oraz 22 października/4 listopada.Tekst pochodzi z ksiazki „ Ikony Matki Bożej” w opracowaniu Jarosława Charkiewicza
