Wydawca: Parafia Prawosławna pw.św.Sofii Mądrości Bożej Hagia Sophia w Białymstoku
Dyrygent: Joanna Józefowicz
Nagrania dokonano w cerkwi pw.Hagia Sophia w Białymstoku 20 grudnia 2015 
Miłujący ludzi Bóg stworzył człowieka obdarzonego rozumem oraz wolną wolą, aby ten pozostawał niezniszczalny i nieśmiertelny. Jednakże nieposłuszeństwo wobec danego przez Boga prawa spowodowało śmierć człowieka w następstwie upadku prarodzicow. Zgubny rezultat grzechu pierworodnego wniósł ontologiczny zamęt w ludzką egzystencję. Śmierć cielesna stała się stałą i naturalną właściwością natury człowieka po grzesznym upadku. Z bezgranicznej miłości do człowieka Najłaskawszy Bóg, Stwórca wszechświata, Źródło Życia, i nieśmiertelności zmiłował się nad ludzkością, nie pozwolił na władanie śmierci. Jednorodzony Syn i Słowo Boga Ojca, Bogoczłowiek Jezus Chrystus, przyjął na Siebie ciało z Przeczystej Bogarodzicy i wydał Je na śmierć na Krzyżu za wszystkich, aby znów ofiarować ludziom życie oraz nieśmiertelność. Wraz ze światłonośnym i chwalebnym Zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa śmierć została zwyciężona i ponownie zatriumfowała Boża miłość do człowieka. Według Świętych Ojców Cerkwi śmierć jest odłączeniem duszy od ciała, bramą do wieczności, narodzinami do nieśmiertelności, przejściem do nowego, jaśniejszego, błogosławionego życia w Wiecznym Królestwie.

Ludzie wszystkich epok i narodów intensywnie zastanawiali się nad sensem ludzkiej egzystencji, nad fenomenem życia oraz tajemnicą śmierci. Wyraziście uświadomili sobie, że jest nam przydzielony pewien odcinek czasu w bezgranicznym oceanie wieczności. Kres ziemskiej wędrówki nie jest końcem ludzkiej osobowości, a jedynie tymczasowym rozłączeniem duszy i ciała. Śmierć to cichy początek przyszłego nieskończonego życia. Cerkiew Prawosławna daje nam możliwość wyrażania naszej chrześcijańskiej miłości poprzez modlitwy o wybaczenie i pokój dla tych, którzy przeszli do życia pozagrobowego. Psalmy oraz pieśni żałobne po śmierci wierzących zaczęto wznosić do Życiodawcy Boga w czasach wczesnochrześcijańskich. Z biegiem czasu ukształtowały się kluczowe elementy dzisiejszego obrzędu pogrzebowego, które później zostały wzbogacone o pieśni paraliturgiczne. Głębia myślowa poezji, hymnografii i modlitw wielce porusza duszę człowieka oraz napełnia ją uczuciem słodkiej nadziei oraz gorącej wiary w nadchodzące życie wieczne oraz dobroć miłującego Boga.