Ikony na cienkiej płycie "MDF" - 3,5 mm
Wymiary: 18 x 22 cm
Nowogrodzka Ikona Matki Bożej "Znak" (Nowgorodskaja Ikona Bożijej Matieri "Znamienije") należy do najbardziej czczonych ikon Bogarodzicy.Ikony tego typu pojawiły się w Rosji bardzo wcześnie, a nazwę swą zyskały od cudownych znaków,jakie ukazywały ludziom. W 1170 r. podczas ciężkich walk na Rusi na ziemie nowogrodzkie ruszyły zjednoczone wojska książąt ruskich, aby podbić wolne miasto. Wszyscy mieszkańcy Nowogrodu dniem i nocą modlili się prosząc Boga o ocalenie. Arcybiskup Jan Nowogrodzki modląc się przed ikoną Chrystusa usłyszał głos: "Idź do cerkwi Zbawiciela, weź ikonę Matki Bożej i postaw ją na warownię naaprzeciw żołnierzy".Po odsłużeniu molebnia w cerkwi Zbawiciela,arcybiskup Jan w obecności modlącego się ludu zaniósł ikonę na mury miasta. Kiedy wojska okrążające Nowogród rozpoczęły natarcie i zasypały jego obrońców gradem strzał, jedna z nich trafiła w ikonę, która odwróciła się ku miastu, a z oczu Bogarodzicy pociekły łzy, które zrosiły szaty władyki. W tym momencie wojska ruskie ogarnął nieopisany strach. Ostąpiły od murów miasta i zostały przepędzone. Od tego cza- su ikonę zaczęto nazywać "Znak". Zdarzenie to miało miejsce 25lutego, lecz w związku z tym, że dzień ten zazwyczaj wypada w czasie Wielkiego Postu, święto Nowogrodzkiej Ikony Matki Bożej "Znak" zostało przeniesione na 27 listopada. W 1352 r. zostali uzdrowieni modlący się przed ikoną chorzy na dżumę. W 1354 r. mieszkańcy Nowogrodu wznieśli cerkiew poświęconą tej ikonie, do której w 1356 r. ją przeniesiono.Wkrótce cerkiew została świątynią Monasteru Znamienskiego. W ciągu ostatnich stuleci przed licznymi kopiami Nowogrodzkiej Ikony Matki Bożej "Znak" miało miejsce wiele cudów. Do najbardziej znanych i czczonych kopii tego typu należą: Miroż-Włodzmierska, Abałacka, Carskosielska, Kursko-Korzenna, Wołogodzka,Włodzimierska, Sołowiecka i Sankt-Petersburska. Święto Nowogrodzkiej Ikony Matki Bożej "Znak" obchodzone jest 27 listopada/10 grudnia. Tekst pochodzi z książki „ Ikony Matki Bożej” w opracowaniu Jarosława Charkiewicza
