Ikony na cienkiej płycie "MDF" - 3,5 mm
Wymiary: 18 x 22 cm

IRENA, wielka męczennica (Wielikomuczenica Irina), 5/18 maja. Żyła u schyłku I w. Pochodziła z Tracji (obecnie wschodnia Grecja). Była córką rządcy jednego z miast. Już w młodości zapałała miłością do Chrystusa i została ochrzczona przez patrz apostoła Tymoteusza. Odrzuciła możliwość wyjścia za mąż i zaczęła przekonywać rodziców, aby i oni przyjęli chrześcijaństwo. Początkowo jej ojciec - Licjusz zainteresował się propozycją córki, jednak wkrótce, gdy odmówiła złożenia ofiary bożkom, oburzył się i rozkazał rzucić ją pod kopyta dzikich koni. Zwierzęta nie tylko nie uczyniły córce żadnej szkody, ale osaczywszy Lucjusza stratowały go. Tylko modlitwa świętej zachowała go przy życiu. Ten cud sprawił, iż wiarę chrześcijańską przyjęło osiemdziesiąt tysięcy osób. 
Irena otwarcie zaczęła głosić Słowo Boże, za co pojmano ją i na rozkaz rządcy Sedecjusza poddano wymyślnym torturom: wrzucono do dołu ze żmijami, kaleczono piłą, przywiązywano do młyńskiego koła. Zawsze jednak w cudowny sposób pozostawała nietknięta. Została też wtrącona do miedzianego rozpalonego byka, co również nie spowodowało jej śmierci. Widząc ten cud kolejnych sto tysięcy osób uwierzyło w Chrystusa.
Otrzymując objawienie o zbliżającej się śmierci, Irena zamknęła się w jaskini, wejście której na jej prośbę zawalono kamieniami. Tam zmarła na przełomie I i II w. Jej relikwie przeniesiono do Konstantynopola, gdzie zbudowano na jej cześć kilka wspaniałych świątyń. Ze względu na miejsce pochodzenia Cerkiew nazywa męczennicę mianem Macedońska. 
Na ikonach święta przedstawiana jest w jasnoczerwonych, królewskich szatach, z koroną na głowie. Ma długie, spadające na ramiona, kasztanowe włosy. W dłoni trzyma krzyż, niekiedy w drugiej zwój pisma. Na niektórych wyobrażeniach ma ręce modlitewnie uniesione ku niebu.

www.cerkiew.pl