TRYFON z Apamei, męczennik (Muczenik Trifon Apamiejskij), 1/14 lutego, zm. 250

Urodził się na początku III w. we wsi Kampsada, niedaleko miasta Apamea we Frygii (starożytna kraina w Azji Mniejszej obecnie na terytorium Turcji), w biednej chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa zajmował się wypasem gęsi. Już będąc dzieckiem otrzymał od Boga dar uzdrawiania chorych i wyganiania z pól szarańczy. Pewnego razu uratował w ten sposób od głodu mieszkańców jednej wsi, której pola nawiedziła plaga owadów. Zwrócił się wówczas do Boga z gorącą modlitwą i został wysłuchany. Do dziś imię świętego wspominane jest w nabożeństwach sprawowanych na polach w intencji ich ochrony.

Cuda dokonywane przez Tryfona robiły ogromne wrażenie na poganach, którzy widząc w nich szczególną moc, przyjmowali chrzest. Za panowania cesarza Decjusza prześladowcy chrześcijan wtrącili mężczyzną do lochów i poddali ciężkim torturom. Cierpiał je ze spokojem, nieustannie wychwalając Boga. Widząc jego determinację, rządca wydał decyzję ścięcia mieczem. Zanim jednak dosięgnął go kat, Tryfon już nie żył. Wydarzenie to miało miejsce w Nicei w 250 r. Pochowano go w rodzinnej wsi. W późniejszym okresie relikwie świętego przeniesiono do Konstantynopola, gdzie za panowania cesarzy Justyniana I i Justyna II na jego cześć zbudowano dwie cerkwie. Następnie świętości przeniesiono do Rzymu.

Wierni zanoszą do świętego modlitwy w wielu różnych intencjach. Proszą go o uleczenie z chrapania, by odpędził złe duchy, wypędził biesa, uchronił od czarodziei i skutków ich działań. Modlą się też do niego w chwilach smutku oraz prosząc o pomoc w sprawach życia codziennego. Gospodarze widzą w nim wstawiennika przed domowymi owadami, a ogrodnicy tego, który pomaga uchronić pola i sady od szkodników.

Na ikonach Tryfon przedstawiany jest jako młodzieniec bez zarostu, w przewieszonym przez ramię jasnoczerwonym płaszczu. Zależnie od ujęcia w dłoni trzyma laskę (służącą do wypasu zwierząt), białego ptaka lub krzyż.

oprac. Jarosław Charkiewicz
www.cerkiew.pl