Ikony na cienkiej płycie "MDF" - 3,5 mm
Wymiary: 18 x 22 cm

Iwerska Ikona Bogarodzicy /Iwierskaja Ikona Bożijej Matieri/ znajduje się w Monasterze Iwerskim na Świętej Górze Atos.
Jej historia rozpoczyna się w IX w. kiedy w Bizancjum prześladowano chrześcijan oddających cześć ikonom, a je same niszczono.
W tych czasach niedaleko Nicei mieszkała z synem bogata, pobożna wdowa. Również do jej mieszkania przyszli królewscy wysłannicy, aby zabrać ikonę. Kobieta poprosiła by dano jej czas do następnego dnia.
Podczas rozmowy jeden z żołnierzy uderzył w ikonę dzidą, trafiając w policzek Matki Bożej. Z rany pociekła krew. Żołnierz padł na kolania, prosząc o wybaczenie. Wkrótce też zaczął czcić ikony i został mnichem.
Gospodyni postanowiła nie oddawać żołnierzom ikony, wyszła z nią na brzeg i puściła na wodę. Nieoczekiwanie ikona nie utonęła lecz odpłynęła. W tym samym czasie syn wdowy wyjechał z miasta i wkrótce przybył na Świętą Górę Atos, gdzie w Monasterze Iwerskim został mnichem.
Mieszkańcy wspólnoty przez dwa stulecia przekazywali z ust do ust historię o ikonie, która nie utonęła w morzu. Pewnego dnia mnisi ujrzeli nad morzem słup ognia uchodzący od stojącej na wodzie ikony.
Bogobojny mnich Gabriel miał wówczas sen, w którym Bogarodzica poleciła mu, by poszedł po falach i przyniósł ikonę do monasteru. Tak też się stało.
Ikonę umieszczono w ołtarzu, lecz ona cudowną siłą przenosiła się nad bramę wejściową do wspólnoty. Gabriel ponownie miał sen, w którym Bogarodzica prosiła, aby Jej ikonę tam pozostawiono, bowiem nie chce być strzeżona lecz pragnie być Strażniczką monasteru. Wówczas mnisi wznieśli tam cerkiewkę i w niej umieścili ikonę.
Istnieje kilka słynących łaskami wiernych kopii Iwerskiej Ikony Matki Bożej. Najbardziej znana z nich - Iwerska-Moskiewska - znajduje się w stolicy Rosji.
Święto Iwerskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 12/25 lutego, 31 marca/13 kwietnia (na pamiątkę objawienia ikony na Świętej Górze Atos) oraz we wtorek Tygodnia Paschalnego.

Jarosław Charkiewicz