Tytuł: Droga do zbawienia
Autor: Św. Teofan Rekluz
Liczba stron: 380
Oprawa: miękka
Format: 14,5 x 20,5 cm
Wydanie: 3 - 2011 r.
ISBN: 978-83-7354-409-3
Tom 3 w serii: Duchowość Wschodu i Zachodu

Św. Teofan Rekluz (1815-1894), wybitny teolog i asceta rosyjski; rektor Kijowskiej Zofijskiej Szkoły Duchownej oraz Akademii Duchownej w Petersburgu, uczestnik misji rosyjskiej w Jerozolimie, kapelan ambasady w Konstantynopolu, w latach 1859-1866 biskup Tambowski i Szacki, a następnie Włodzimierski. W roku 1866 usunął się do pustelni w Wyszy, łącząc pracę pisarską z głębokim życiem modlitwy.

Kto wkroczy na słuszną drogę podobania się Bogu albo zacznie z pomocą łaski dążyć ku Bogu drogą prawa nakreślonego przez Chrystusa, temu nieuchronnie będzie groziło niebezpieczeństwo zejścia na manowce, zagubienia się i zaginięcia w mniemaniu, że jest na drodze zbawienia. Owe rozdroża są nieuniknione ze względu na pozostającą - nawet w człowieku nawróconym - skłonność do grzechu i rozstrojenie władz, które w tym stanie mogą fałszywie przedstawiać rzeczy, zwodząc go i gubiąc. (...) A wiec i ten, kto już pragnie pójść do Pana wskazaną drogą, koniecznie musi jeszcze poznać wszystkie możliwe pułapki na tej drodze, aby postępując naprzód, był ich świadomy, widział zagrożenia, które napotka, i wiedział, jak ich uniknąć.

Wprowadzenie
Święty Teofan Rekluz jest charakterystyczną, a zarazem niezwykle oryginalna i wybitna postacią wśród teologów i ascetów rosyjskich XIX wieku. Jego poglądy - zrównoważone i konsekwentne, zdecydowane i jednocześnie pełne ojcowskiej wyrozumiałości, ortodoksyjne lecz dalekie od przesadnego ekskluzywizmu i ksenofobii - wciąż wychowują i inspirują prawosławnego czytelnika, nie tracąc na aktualności i dając niespodziewanie trafne odpowiedzi na „nowe” pytania - jeśli nie literalnie, to duchowo. Święty Teofan jest niewątpliwie człowiekiem swej epoki, godnym dziedzicem prawosławnej tradycji ascetycznej i mistycznej, splatającej się już wówczas z wielu wątków pochodzenia tak wschodniego, jak i zachodniego, które w jego twórczości osiągnęły doskonałą harmonię. Czytelnik szukający w tej książce wyłącznie pokarmu dla duszy, nie musi wchodzić w zawiłości związane z biografią, źródłami, prekursorami itd. Tych jednak, którzy chcieliby się bliżej zapoznać z samą postacią Autora, zapraszam do krótkiej podróży przez historię Kościoła rosyjskiego. Wraz z osłabieniem, a następnie upadkiem Bizancjum, greckie wpływy intelektualne, kulturalne i duchowe radykalnie zmalały. Unia Florencka, uznana przez rosyjski Kościół jako kompromitacja, a potem znikniecie z mapy samego państwa bizantyjskiego (XV w.), z którym wiązało się mnóstwo wierzeń o charakterze chiliastycznym (nieortodoksyjnych z dzisiejszej perspektywy), nadwyrężyło więź Rusi z tradycją greckiego Wschodu.

Od redakcji
W obu tradycjach - wschodniej i zachodniej raz po raz spotykamy ludzi, których myśl i odwaga życia Ewangelią stają się światłem dla jednych i dla drugich. Ich proste, czyste spojrzenie na Chrystusa i towarzysząca temu silą ducha staja, ponad podziałami i zachęcają do naśladowania. Szkoda tylko, że nasza wzajemna znajomość tych postaci, ich dziel i kolei życia jest wciąż tak nikła.
Do jedności komunii nam wszystkim daleko, ale do „ducha jedności” jest bardzo blisko. A gdzie jest duch jedności, tam to, co dzieli, już nie dzieli, lecz oczyszcza, tam podziały stają się już w jakimś podstawowym sensie przezwyciężone.
Z myślą o tym, by stopniowo nadrabiać zaległości, prezentujemy Czytelnikom jedno z dzieł Teofana Rekluza dziewiętnastowiecznego „starca”, prawosławnego teologa, wybitnego duszpasterza i mnicha. Jest on w Polsce już trochę znany, głównie dzięki pracom ks. Jana Pryszmonta, które zaliczamy w bibliografii, jednak do tej pory jego dzieła nie były tłumaczone na język polski.
Autorem przekładu jest ksiądz Piotr Nikolski, Rosjanin, absolwent Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie oraz Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, pracujący w Polsce. Nasze wydawnictwo pragnie złożyć mu w tym miejscu podziękowanie za kilkuletnią już współpracę i zapoznawanie nas z najcenniejszymi źródłami duchowości Kościoła wschodniego. Ze wstępu tłumacza poznają Czytelnicy drogę życia św. Teofana, atmosferę dyskusji teologicznych w XIX wieku, w którym prawosławie przeżywało dynamiczny rozwój...

Spis treści
Od redakcji
Wprowadzenie
Bibliografia
Wstęp
cześć I
O tym, jak zaczyna się życie chrześcijańskie przez chrzest święty, ze wskazaniem, jak zachować tę łaskę w okresie wychowania
1. Jak rozpoczyna się w nas życie chrześcijańskie
2. Jak rozpoczyna się życie chrześcijańskie w sakramencie chrztu?
CZĘŚĆ II
O początku życia chrześcijańskiego przez pokutę albo o pokucie i nawróceniu się grzesznika do Boga
1. Jak rozpoczyna się życie chrześcijańskie w sakramencie pokuty?
2. Stan grzesznika
3. Działanie łaski Bożej
4. Przebudzenie się grzesznika z grzechowego snu
5. Nadzwyczajne działania łaski Bożej w celu obudzenia grzeszników ze snu grzechowego
6. Zwyczajny porządek zdobywania daru łaski pobudzającej
7. Droga do stanowczej decyzji porzucenia grzechu i poświęcenia się służbie Bożej
a. dojrzewanie do decyzji porzucenia grzechu
b. jak dojść do ślubowania poświęcenia się Bogu
8. Przyobleczenie w moc z wysoka przez sakramenty pokuty i Komunii świętej, w celu podobania się Bogu
a) pokutujący uzyskuje odpuszczenie wszystkich win w sakramencie pokuty
b) pokutujący przystępuje do sakramentu Komunii świętej
CZŚĆ III
O tym, jak doskonali się, dojrzewa i umacnia w nas życie duchowe, czyli o porządku życia miłego Bogu.
1. jak doskonali się, dojrzewa i umacnia w nas życie chrześcijańskie?
2. O zachowywaniu ducha pobożnej gorliwości
a. przebywanie wewnątrz siebie
b. widzenie innego świata
c. trwanie w uczuciach, które doprowadziły nas do stanowczej decyzji
3. Wskazanie ćwiczeń, które sprzyjają umocnieniu duszewnych i cielesnych władz człowieka w dobru.
4. Ćwiczenia sprzyjające kształtowaniu władz duszy zgodnie z duchem życia chrześcijańskiego.
a. ćwiczenia kształtujące umysł i jednocześnie rozgrzewające życie duchowe
b. ćwiczenia w kształtowaniu woli z ukierunkowaniem na pobudzenie ducha
c. kształtowanie serca
5. Utrzymywanie ciała zgodnie z duchem nowego życia
6. Porządek życia zewnętrznego w duchu nowego życia
7. Sakramentalne środki do kształtowania i umacniania życia duchowego
8. Dążenie do rekolekcji nieustannych
a. odnośnie do rekolekcji
b. odnośnie do spowiedzi
c. odnośnie do Komunii Świętej
9. Zasady walki z namiętnościami, czyli początki sprzeciwiania się sobie.
10. Początki wstępowania w żywe obcowanie z Bogiem
11. Wstępowanie ku Bogu
12. Żywe obcowanie z Bogiem dokonuje się w stanie wyciszenia (hezychii), wiodącym ku beznamiętności (bezstrastia)

Inne pozycje z serii: Duchowość Wschodu i Zachodu:
Modlitwa Pańska. Komentarze greckich Ojców Kościoła IV-V w.
Modlitwa Pańska. Komentarze średniowieczne.
Modlitwa Pańska. Komentarze łacińskich Ojców Kościoła IV-V w.
Święty Antoni. Asceta według Ewangelii.
Zdobyty płomień - listy.