Tytuł: Św. męczennica Tatiana
Wydawca: Bratczyk
Wymiary: 17 x 24 cm
Ilość stron: 16
ISBN 978-83-88325-85-4
TACJANA (Tatiana) z Rzymu, męczennica diakonisa (Muczenica Tatiana Rimskaja, diakonissa), 12/25 stycznia, zm. ok. 225
Urodziła się około 200 r. w znanej rzymskiej rodzinie. Jej ojciec, będący chrześcijaninem, wychowywał córkę w miłości do Boga i Kościoła. Dziewczyna nie wychodząc za mąż służyła w świątyni jako diakonisa. Do jej głównych obowiązków należało przygotowywanie kobiet do sakramentu chrztu, dbanie o czystość w kościele, pomoc chorym i potrzebującym.
Za panowania w Rzymie młodocianego Aleksandra Sewera (222-235) władza w kraju skupiała się w rękach wielkiego prześladowcy chrześcijan Ulpiana. Krew wyznawców Chrystusa lała się strumieniami. Wśród zatrzymanych podczas chrześcijańskiego nabożeństwa była córka znanego konsula - Tacjana. Dlatego też od razu zwrócono na nią szczególną uwagę. Pojmaną zaprowadzono do świątyni Apolla, aby tam przynieść ofiarę bożkowi. Gdy święta znalazła się na miejscu i pomodliła się, nastąpiło trzęsienie ziemi i bożek rozpadł się na części.
Tacjanę poddano torturom: bito ją i wykłuto oczy. Ich rany bardzo szybko goiły się, a oprawcy zaczynali wierzyć w Chrystusa. Wypuszczony w rzymskim cyrku lew, który miał rozszarpać Tatianę, lizał pokornie jej stopy, a ogień, do którego była wrzucana nie powodował oparzeń ani śmierci.
Ostatecznie około 228 r. Tacjana mężnie znosząc wszystkie tortury została ścięta mieczem. Jednocześnie wyrok wykonano na jej ojcu, który widząc męstwo córki nie chciał dłużej ukrywać wyznawanej przez siebie wiary.
Na ikonach święta przedstawiana jest jako kobieta w średnim wieku, w szatach, w których dominuje czerwień i lazur. Na głowie ma białą chustę przykrywającą również ramiona, spod której widoczne są długie blond włosy. W prawej dłoni święta trzyma krzyż, lewa złożona jest w modlitewnym geście, a niekiedy schowana pod szatą.
Tacjana (Tacjanna) to imię pochodzenia rzymskiego, żeński odpowiednik imienia Tacjan. Na obszarze słowiańskim występuje jako Tatiana.
www.cerkiew.pl
oprac. Jarosław Charkiewicz
