10,00zł

Św. Paisjusz

Św. Paisjusz

PAISJUSZ WIELICZKOWSKI, mnich (Prepodobnyj Paisij Wieliczkowskij), 15/28 listopada i druga niedziela po Pięćdziesiątnicy (Sobór świętych rumuńskich). Urodził się 21 grudnia 1722 r. w pokoleniowej rodzinie duchownych. Na chrzcie otrzymał imię Piotr.
Po śmierci ojca oddany przez matkę do Kijowskiej Akademii Teologicznej zapałał chęcią wstąpienia do zakonu. Przyjęty w wieku osiemnastu lat jako nowicjusz do Monasteru Lubeckiego zajmował się przepisywaniem ksiąg. W 1741 r. złożył śluby zakonne i otrzymał imię Parteniusz. W poszukiwaniu głębi duchowości udał się do Rumunii, gdzie w kilku monasterach żył jak pustelnik. Wkrótce jednak wyjechał i osiedlił się na Świętej Górze Atos.
Postrzyżony w wieku dwudziestu ośmiu lat w mantię otrzymał kolejne imię - Paisjusz. Wokół mnicha, prowadzącego głęboko ascetyczne życie oraz rozwijającego mało jeszcze znane na Atosie tradycje studiowania i przepisywnia ksiąg Ojców Cerkwi, gromadziło się coraz więcej uczniów. Tak powstał nowy monaster.
Po siedemnastu latach pobytu na Atosie Paisjusz opuścił Świętą Górę, by przenieść się do mołdawskiego monasteru w Dragomirnie. Tam kierował wspólnotą żyjącą według zasad przez niego ułożonych. Głównymi z nich były: nieposiadanie niczego, posłuszeństwo, modlitwa i czytanie ksiąg. Powstały wówczas niezliczone przekłady na język staro-cerkiewno-słowiański dzieł Ojców Cerkwi, w tym "Filokalii" („Dobrotolubia”).
Paisjusz Wieliczkowski zmarł 15 listopada 1794 r. Został pochowany w ostatnim swym monasterze - Neamt w Rumunii. Jego życie i działalność znalazły głębokie odbicie na monasterach rosyjskich, szczególnie w rozwoju starczestwa Pustelni Optińskiej. Kult świętego koncentruje się w Rumunii i słowiańskim obszarze kulturowym. W modlitwach wierni wzywają go jako obrońcę przed najazdem innowierców.
Ikonograficzne przedstawiania Paisjusza dają się łatwo rozpoznać. Jest na nich starym mężczyzną w ciemnych mniszych szatach, niekiedy w czarnym kłobuku na głowie. W dłoniach trzyma zwój lub czotki. Od innych wizerunków świętych mnichów wyróżnia go dosyć długa i szeroka, siwa broda oraz długie, również siwe wosy, spadające licznymi kosmykami na ramiona.

www.cerkiew.pl

Recenzje

Producent
Szybkie wyszukiwanie
 
Użyj słów kluczowych, aby znaleźć produkt, którego szukasz.
Zaawansowane wyszukiwanie
Poleć produkt
Podziel się poprzez e-mail. Udostępnij na Facebooku. Podziel się na Twitterze.
osCommerce