JULIA Z KARTAGINY, męczennica (Muczenica Iulija Karfaginskaja), 16/29 lipca. Pochodziła z położonego na północnym wybrzeżu Afryki miasta Kartagina, z rodziny pewnego znanego człowieka imieniem Analskon. Gdy była jeszcze dzieckiem Persowie zdobyli miasto i wzięli do niewoli wielu zakładników, wśród których znalazła się również ona. Wywieziono ją do Palestyny i sprzedano kupcowi.
Julia nie ukrywała przed swym panem, że jest chrześcijanką, przestrzegała przykazań i żyła w czystości. Początkowo kupiec na różne sposoby próbował przekonać ją, aby wyrzekła się swej wiary i żyła zgodnie z pogańskimi zwyczajami. Jednak widząc jej determinację, w końcu zaprzestał swych prób, a z czasam nawet obdarzył szacunkiem. Dostrzegał bowiem, iż w jej czystych rękach gospodarstwo domowe rozwija się prawidłowo i przynosi coraz większe dochody.
Gdy Julia miała dwadzieścia lat, jej pan, udając się statkiem do Galii (Francji) w celach handlowych, zabrał ją ze sobą. Po drodze zatrzymali się na Korsyce. Tam odbywała się właśnie pogańska uroczystość powiązana ze składaniem ofiar. Kierującemu świętem doniesiono, iż na statku znajduje się chrześcijanka. Broniąc Julii handlarz nie chciał, aby zmuszano ją do składania pogańskiej ofiary, bowiem wiedział, że tego nie uczyni. Podstępem spito mężczyznę, a Julię skłaniano do wyrzeczenia się Chrystusa. Poddano ją okrutnym torturom: wyrywano włosy, bito, obcinano piersi, wreszcie ukrzyżowano na pospiesznie zbitym krzyżu. Gdy kupiec obudził się, jego niewolnica oddała już swą duszę Bogu. Wydarzenie to odnosi się do około 440 lub 613 r.
W ikonografii święta przedstawiana jest w sposób typowy dla męczennic. Odziana jest przeważnie w jasnoczerwone szaty, w dłoni trzyma krzyż. Długie, spadające na ramiona jasnokasztanowe włosy są spięte przepaską.

www.cerkiew.pl