Koniewska Ikona Matki Bożej (Koniewskaja ikona Bożijej Matieri) została przywieziona na Ruś ze Świętej Góry Atos w 1393 roku przez św. Arseniusza Koniewskiego. Święty ten osiedlił się na Wyspie Koniewskiej na jeziorze Ładoga, gdzie zbudował cerkiew Narodzenia Bogarodzicy, a następnie monaster. Wkrótce miało tu miejsce następujące wydarzenie. Wyspę Koniewską zamieszkiwali poganie, którzy oddawali cześć kamiennemu koniowi. Św. Arseniusz z przywiezioną przez siebie ikoną Matki Bożej w rękach obszedł kamień wkoło i nieczyste siły w postaci kruków odleciały. Od tej pory kamień stał się symbolem zwycięstwa chrześcijaństwa nad pogaństwem, a ikonę nazwano Koniewską. Po wzniesieniu monasteru św. Arseniusz ponownie udał się na Świętą Górę Atos, a opiekę nad monasterem powierzył samej Bogarodzicy. Podczas jego nieobecności we wspólnocie zaczęło brakować żywności i wśród braci zrodziło się niezadowolenie. Wówczas pewnemu pobożnemu mnichowi objawiła się Matka Boża, która obwieściła szybki powrót przełożonego. Przepowiednia spełniła się i wśród braci zapanował spokój. Po śmierci św. Arseniusza dzięki wstawiennictwu Matki Bożej monaster był kilkakrotnie ratowany od zagłady. Między innymi został ocalony od najazdu Szwedów w 1573 r. W późniejszym okresie mnisi kilkakrotnie opuszczali zagrożony monaster, chroniąc się wraz z ikoną w Monasterze Dierewianickim w Nowogrodzie. W 1799 r. świętość powróciła stamtąd do monasteru, a w 1802 r. przeniesiono ją do cerkwi Wprowadzenia Bogarodzicy do Świątyni, która została wybudowana nad grobem św. Arseniusza. Znajdowała się tam do 1940 r., kiedy wraz z braćmi monasteru emigrującymi ze Związku Radzieckiego została wywieziona do Finlandii. Od 1956 r. Koniewska Ikona Matki Bożej znajduje się tam w Monasterze Nowowałaamskim. Święto Koniewskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 10/ 23 lipca.Tekst pochodzi z książki „ Ikony Matki Bożej” w opracowaniu Jarosława Charkiewicza.