Tytuł: Objaśnienie błogosławieństw. Dziewięć poziomów piramidy Raju.

Autor: św. Mikołaj Serbski

Wydawnictwo: Bratczyk

Oprawa: miękka

Wymiary: 14,7 x 21,0

Ilość stron: 32

WSTĘP

W odległych czasach egipscy faraonowie budowali piramidy z kamienia. Niektóre z tych piramid miały wysokość pięćdziesięciu metrów, inne - stu, a niektóre były jeszcze wyższe. Są też i takie, które są dwa razy wyższe od świątyni Hagia Sofia w Konstantynopolu - największej cerkwi na prawosławnym Wschodzie. Doprawdy, nieznane są przyczyny, dla których faraonowie budowali takie gigantyczne piramidy, i w ogóle wszystko w starożytnym pogańskim Egipcie jest zagadką, wszystko -baśnią, wszystko - przeczuciem.

Najprawdopodobniej faraonowie budowali te gigantyczne kamienne budowle, marząc o swojej nieśmiertelności. Oni marzyli o nieśmiertelności ciała, chociaż domyślali się również nieśmiertelności duszy. W każdym bądź razie, innym motywem podobnego budownictwa była żądza próżnej sławy i wzajemna rywalizacja. Każdy z nich pragnął utrwalić pamięć o sobie takim pomnikiem, który mógłby oprzeć się wpływowi czasu i stałby, dopóki ziemia stoi. W egipskiej „Księdze umarłych" pojawia się przepowiednia o przyszłym sądzie boga Ozyrysa i nieśmiertelności człowieka, jednakże wszystko to zostało wyrażone przy pomocy niejasnych domysłów i oparte na przeczuciu.

Starożytne egipskie przypuszczenie dotyczące nieśmiertelności człowieka chrześcijaństwo ogłosiło jako coś realnego. Tylko w chrześcijaństwie pojęcie nieśmiertelności oczyszczone jest od błędów faraonów, oddzielone od mglistych pogańskich wizji i samowolnych domysłów. Pojęcie nieśmiertelności w epoce chrześcijańskiej oparte jest na istnieniu jednego żywego Boga i związane ze zbawienną ofiarą Chrystusa, z Jego zmartwychwstaniem i zwycięstwem nad śmiercią.

Również chrześcijaństwo w swoim czasie pobudziło ludzi do budowania „piramid". Ono skłoniło do takiej pracy nie tylko królów i ludzi wybitnych, ale i wszystkich pozostałych wierzących w Chrystusa i idących za nim, albowiem wszyscy chrześcijanie, zgodnie ze słowami Tego, który wie to, co zostało utajone przed nami, zostali nazwani królami: Temu, który nas miłuje i który przez swoje krew uwolnił nas od naszych grzechów i uczynił nas królestwem - kapłanami dla Boga, Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen (Ap 1,5-6).

Zgodnie z tym twierdzeniem, honorowym obowiązkiem każdego chrześcijanina jest wzniesienie jednej takiej „piramidy" dla siebie. A stąd wniosek, iż „piramid" powinno być tyle, ilu jest chrześcijan na świecie. Te chrześcijańskie „piramidy" są o wiele wyższe od którejkolwiek piramidy faraonów. Ale nie sposób je mierzyć zwykłą miarą. One wznoszą się ponad słońce i księżyc, i cały świat materialny. One wznoszą się ku niebiosom i tylko tam widzialne są w całej swej wielkości i pięknie. One nie boją się ani czasu, ani deszczu, ani wiatru, ani mrozu, ani bomb, ani granatów, ani jakiejkolwiek ślepej siły niszczącej. Cały świat nie może nic zdziałać przeciwko tym chrześcijańskim piramidom. One są ponad zniszczeniem i ponad śmiercią. One mają zapewnioną nieśmiertelność w świecie, gdzie imię śmierci nie jest wspominane, a żądło śmierci jest bezsilne. Albowiem te piramidy są duchowe, a jednocześnie bardziej realne niż jakakolwiek rzecz materialna. One oparte są na fundamencie duchowym, zbudowane duchem, duchem upiększone, duchem umocnione i przeznaczone do królestwa duchowego. Potrzebę tych piramid i plan ich budowy objawił sam Pan Jezus Chrystus. A budowniczymi powinni być wszyscy ochrzczeni, natchnieni wszechmocnym działaniem Ducha Świętego.

Każda taka piramida ma dziewięć podstawowych poziomów, zaś dziesiąty poziom to wieża radości, którą sam Pan wieńczy wszelką budowlę. Każdy poziom ma kilka swoich szczególnych podstopni i mnóstwo sektorów. Wszystkie górne poziomy opierają się na tych, które są pod nimi, co jest naturalne również w przypadku zwykłego budownictwa na ziemi. A każda piramida w całości jest tak piękna i harmonijna, że trudno od niej oczu oderwać.

Jak wiadomo, faraonowie budowali swoje piramidy na piasku, do-starczając budulec z daleka. Chrześcijańskie piramidy - piramidy rajskie - oparte są na najtwardszym Kamieniu, a kamieniem tym jest Chrystus, o czym wielki apostoł mówi w sposób następujący: A zatem nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale współobywatelami świętych i domownikami Boga. Zbudowani jesteście na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W nim cała budowla zespolona rozrasta się w świętą Panu świątynię, aby przez Ducha przygotować mieszkanie Boga (Ef 2,19-22).

Przyjrzyjmy się więc uważnie wspaniałemu planowi rajskiej piramidy, analizując je stopień po stopniu.